Political Views
  30.3.2011
 

Ο Λάζαρος Μαύρος φαίνεται ότι αναφέρεται στο παιγνίδι της «συμμαχίας» των «ΟΧΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΩΝ - ΑΝΑΝΙΑΚΩΝ» εναντίον του Γιώργου Κολοκασίδη και των «άλλων» «απορριπτικών».

 Ισως ήρθε η ώρα να πληρώσουν όλοι οι «ΟΧΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΟΙ» όλων των κομμάτων και ειδικότερα όσοι του κόμματος του συνημμένου,  που ασέλγησαν στην μνήμη του Τάσσου Παπαδόπουλου.

Δείτε το συνημμένο. Ο λαός βέβαια θα κρίνει.

 Όσον για το ερώτημα του Λάζαρου Μαύρου για το τι ενόχλησε τον κ. Χριστόφια από την ομιλία  του Γιώργου Κολοκασίδη η απάντηση είναι προφανής.

Ο κ. Χριστόφιας υπήρξε Γραμματέας του κόμματος με επιφανή στελέχη ως ο αχαρακτήριστος δήμαρχος Λεμεσού που είπε ότι κατά σύμπτωση ο Ελληνοκυπριακός λαός ομιλεί Ελληνικά και ο ίδιος δεν ξέρω τι θεωρεί τον εαυτό του και δεν επιθυμώ να πω τι νομίζω.

Για τον κ. Χριστόφια φανατικό υπέρμαχο του προδοτικού σχεδίου Ανάν, που πίστεψε ότι ως Πρόεδρος μπορούσε να επιβάλει Ανανιακή λύση εκτουρκισμού της Κύπρου, που εκλιπαρεί τον φασίστα Ερτογάν να τον δοκιμάσει και να φάνε κανένα κανένα ψάρι στο Βόσπορο, που υπέγραψε το γνωστό Memorandum of Understanding, που απεδέχθη τα δύο ανεξάρτητα states δηλαδή τον προθάλαμο εκτουρκισμού της Κύπρου, που προσπαθεί να αφελληνίσει τους πατριώτες του, που τους ρίχνει τις ευθύνες για τα μακροχρόνια σχέδια των αγγλοτούρκων να εκτουρκίσουν την Κύπρο, τι να πει κανείς.

Του συστείνω να διαβάσει το νέο βιβλίο της κ. Φανούλας Αργυρού (Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας, 1955 – 2011)  ώστε σε περίπτωση που δεν ξέρει όσα αναφέρονται εκεί (πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω) να αντιληφθεί τι έγινε και τι γίνεται από τους αγγλοτούρκους για τον αφανισμό των Ελληνοκυπρίων.

Αίπτιρ πιο κύριε Πρόεδρε. Νισάφι!!

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

 

 
 

Ειρήσθω

Η ομιλία 25ης Μαρτίου Γιώργου Κολοκασίδη

Του Λάζαρου Μαύρου

Π Ο Λ Λ Ο Ι απ’ όσους χθες ακροάστηκαν από το Ράδιο Πρώτο, ηχογραφημένη, την ομιλία που εκφώνησε στη Φανερωμένη για την επέτειο της 25ης Μαρτίου ο Γιώργος Κολοκασίδης, ντράπηκαν. Αυτοί οι ακροατές, που επί μέρες «βομβαρδίστηκαν» από άγριες δηλώσεις για τη δήθεν «πέτρα του σκανδάλου», είναι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων. Σκεπτόμενοι όμως πολίτες. Που σέβονται την αξιοπρέπειά τους: Το δικαίωμα να σκέπτονται και να κρίνουν από μόνοι τους. Κι εξέφρασαν την ντροπή τους:

Ν Τ Ρ Α Π Η Κ Α Ν για το θλιβερό επίπεδο των επικρίσεων που εκτοξεύτηκαν σε βάρος του Γ. Μ. Κολοκασίδη. Από τους εκτοξευτές τού, υπό τον κ. Χριστόφια, Προεδρικού. Της, υπό τον κ. Χριστόφια, ηγεσίας του ΑΚΕΛ. Της, υπό τον κ. Χριστόφια, «Χαραυγής»…

Δ Ι Ο Τ Ι , ο πανηγυρικός Κολοκασίδη για την Εθνική Επέτειο της 25ης, ήταν άψογος. Ομιλία-υπόδειγμα. Με το πρέπον, για τον διακυβευόμενο κυπριακό Ελληνισμό (του 1821-1974 αλλά και κυρίως του 1974-2011), περιεχόμενο. Με τις πρέπουσες, χαμηλών τόνων, στοιχειοθετημένες, αλλ’ αποστομωτικές απαντήσεις προς τους, εντός κι εκτός των πυλών, «εθνομηδενιστές». Τωρινούς και παλαιότερους. Με σεβασμό στην Ιστορία του Έθνους και με τεκμηριωμένα, διαμέσου των αιώνων, επιχειρήματα. Τα οποία καταλήγουν στο προφανές καθήκον της σημερινής γενιάς των Ελλήνων Κυπρίων, των αγγονιών των δισέγγονων της Γενιάς του Εικοσιένα: Να «επανεισάγουμε όρους ελληνικής επιβίωσης και αντοχής. Και το κυριότερο, ας επανεστιάσουμε στον κύριο στόχο μας, αυτόν της φυσικής και εθνικής επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού», όπως το είπε ο ίδιος στη Φανερωμένη. Πλήθος ακροατών ζήτησαν να έχουν αντίγραφο. Γι’ αυτό αναρτήσαμε την ομιλία στην ιστοσελίδα της «Σημερινής».

Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι κεντρικό ερώτημα, όχι τι είπε στη Φανερωμένη ο Κολοκασίδης, αλλά γιατί αντέδρασαν -με τον τρόπο που αντέδρασαν- το Προεδρικό, το Κόμμα κι η «Χαραυγή» του Χριστόφια. Ποιες τύψεις συνειδήσεως κι Ερινύες τούς κατατρύχουν; Ποιες ψυχολογικο-πολιτικές ανασφάλειες τούς κυνηγούν, στον ύπνο και στον ξύπνιο τους; Ποια διαστροφή εγκεφάλου τούς ωθεί να εξομοιώνουν τον γιο του υπουργού του Μακαρίου, που οι χουντικοί τού ανατίναξαν το σπίτι το 1973, με τους… πραξικοπηματίες! Ποιου είδους ολοκληρωτισμός τούς υποκινεί να μη θέλουν να εκφωνείται οποιοσδήποτε λόγος επιμένει ν’ αντιστέκεται στη διζωνική υποταγή; Λόγος που εγείρει αντιρρήσεις στο «Γλυκό Καρυδάκι» (και τις «γενναίες προσφορές») προς πραξικοπηματίες και Τούρκους κατακτητές;